Γεωργούλης Εμμανουήλ

Γεννήθηκε στη Συκιάδα της Χίου το 1969. Αποφοίτησε από το Τμήμα Φυσικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1993. Η διπλωματική του εργασία κατατέθηκε στο Εργαστήριο Αστρονομίας του Τομέα Αστροφυσικής, Αστρονομίας και Μηχανικής του Τμήματος Φυσικής και είχε τίτλο «Σχηματισμός Γαλαξιών και Μελέτη της Μεγάλης Κλίμακας Δομής του Σύμπαντος». Το 1994 ξεκίνησε τη διδακτορική του διατριβή στο ίδιο Τμήμα, με τίτλο «Χωροχρονική Εξέλιξη Σύνθετων Κέντρων Δράσης – Μηχανισμοί Έκλυσης Ενέργειας στο Ηλιακό Στέμμα», την οποία ολοκλήρωσε επιτυχώς το 2000. Τη στρατιωτική του θητεία υπηρέτησε κατά το διάστημα Μάρτιος 1998 – Φεβρουάριος 2000. 

Από το Δεκέμβριο του 2000 έως τον Μάρτιο του 2003 εργάστηκε ως Μεταδιδακτορικός Ερευνητής στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, στην Πολιτεία του Maryland των ΗΠΑ. Το Μάρτιο του 2003 προήχθη σε Κύριο Μέλος του επιστημονικού προσωπικού του Εργαστηρίου (Senior Professional Staff Physicist), θέση την οποία διατήρησε έως τον Ιούλιο του 2009. Από το Σεπτέμβριο του 2009 έως και τον Οκτώβριο του 2012 κατείχε θέση Εντεταλμένου Ερευνητή στο ΚΕΑΕΜ της Ακαδημίας Αθηνών οπότε και προήχθη σε Κύριο Ερευνητή, θέση την οποία κατέχει ως σήμερα. 

Από το 2011 είναι Εθνικός Εκπρόσωπος στην Επιτροπή Προγράμματος Επιστήμης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος.  Επίσης έχει χρηματίσει Αντιπρόεδρος (2011 – 2014) και κατόπιν Πρόεδρος (2014 – 2017), του Τμήματος Ηλιακής Φυσικής της Ευρωπαϊκής Φυσικής Εταιρείας , Αντιπρόεδρος (2014 – 2016) και κατόπιν Γραμματέας (2016 – 2018) της Ελληνικής Αστρονομικής Εταιρείας, Μέλος της Εθνικής Αστρονομικής Επιτροπής και της Επιτροπής Επιστημών Διαστήματος της Ακαδημίας Αθηνών, Μέλος της Εθνικής Επιτροπής Εκπροσώπησης στη Διεθνή Επιτροπή για τη Διαστημική Έρευνα (COSPAR) και συντονιστής αρκετών ερευνητικών προγραμμάτων των NASA, Αμερικανικού Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, Γραφείου Επιστημονικών Ερευνών της Αμερικανικής Αεροπορίας, Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας και Επιτροπής Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών. 

Κατά το διάστημα 2007 – 2009 υπηρέτησε ως Επιστημονικός Υπεύθυνος της προτεινόμενης στη NASA διαστημικής αποστολής Solar Climate Explorer και ως Αναπληρωτής Επιστημονικός Υπεύθυνος της διαστημικής αποστολής Parker Probe Plus της NASA, μεταξύ άλλων συμμετοχών σε επιστημονικές ομάδες αμερικανικών και ευρωπαϊκών διαστημικών αποστολών. Είναι επίσης μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής (Steering Committee) της διαστημικής αποστολής JUICE του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, η οποία είναι η πρώτη μεγάλη αποστολή του οδικού χάρτη «Κοσμικός Ορίζοντας» του Οργανισμού. 

Στον επιστημονικό τομέα είναι μέλος της Ελληνικής Αστρονομικής Εταιρείας (1995), της Αμερικανικής Ένωσης Γεωφυσικών (2001), του Τμήματος Ηλιακής Φυσικής της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας (2003), της Ευρωπαϊκής Φυσικής Εταιρείας (2008) και της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης (2012). 

Οι ερευνητικές του δραστηριότητες αφορούν στην ηλιοφυσική και στην πρόγνωση της εκρηκτικής ηλιακής δραστηριότητας. Συγκεκριμένα, έχει εργαστεί και δημοσιεύσει σε θέματα εφαρμογής της έννοιας της Κρίσιμης Αυτο-Οργάνωσης στις ηλιακές εκλάμψεις, στατιστικής των εκλάμψεων, θέρμανσης του ηλιακού στέμματος, φαινομένων έκλυσης ενέργειας μικρής κλίμακας στη χαμηλή ηλιακή ατμόσφαιρα, εφαρμογών της μαγνητοϋδροδυναμικής σε παρατηρήσεις ηλιακών μαγνητικών πεδίων, ανάλυσης και ερμηνείας ηλιακών παρατηρήσεων, πρόγνωσης ηλιακών εκλάμψεων, διάδοσης ηλιακών εκτινάξεων στεμματικής μάζας στην ηλιόσφαιρα και σε εξωπλανητικά συστήματα, καθώς επίσης και πρακτικών υπολογισμών  κλασσικών φυσικών παραμέτρων όπως η μαγνητική ενέργεια και η μαγνητική ελικότητα στο ηλιακό στέμμα. 

Έχει τιμηθεί με υποτροφία διδακτορικής διατριβής από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (1996 – 2000) ως πρωτεύσας σε πανελλήνιο διαγωνισμό για υποψήφιους διδάκτορες, υποτροφία Erasmus της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1996 – 1997), Βραβείο Ειδικού Επιτεύγματος για την επινόηση και δημοσίευση καινοτόμων μεθόδων επεξεργασίας του ηλιακού μαγνητικού πεδίου (2007), Δίπλωμα Αναγνώρισης Εξαίρετης Συνεισφοράς στην σύνταξη και κατάθεση προτάσεων διαστημικών αποστολών στη NASA (2008) και Υποτροφία Marie-Curie της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (2010 – 2014). Από το 2013 είναι Επίτιμο Μέλος του Συλλόγου Φίλων Αστρονομίας Χίου.

Συμμετέχει σε πληθώρα εκλαϊκευτικών δραστηριοτήτων, στις οποίες περιλαμβάνονται εκλαϊκευτικές ομιλίες, συγγραφή άρθρων ενημέρωσης και γνώμης, καθώς και συνεντεύξεις σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Επιπλέον, είναι συγγραφέας του εκλαϊκευτικού βιβλίου «Ηλιακές Εκλάμψεις – Διαστημικός Καιρός» της σειράς «Μικρές Εισαγωγές» των Εκδόσεων Παπαδόπουλος (2018). 

Έχει συγγράψει ή συμμετάσχει στη συγγραφή δεκάδων επιστημονικών άρθρων σε περιοδικά με κριτή και σε πρακτικά συνεδρίων ή ειδικούς τόμους, με συνολικό αριθμό άρθρων που υπερβαίνει τα 100, ενώ έχει επιμεληθεί της συγγραφής τεσσάρων ειδικών τόμων σε περιοδικά με κριτή. Έχει πλήθος ετεροαναφορών στο επιστημονικό του έργο ενώ ο βιβλιομετρικός του δείκτης (h-index) είναι τουλάχιστον 26. Κατατάσσεται στο κορυφαίο 5% των επιστημόνων όλων των ειδικοτήτων που περιλαμβάνονται στη βάση δεδομένων ResearchGate. 

Πληροφορίες για βασικά ερευνητικά προγράμματα τα οποία συντονίζει μπορούν να αναζητηθούν στους συνδέσμους: 

• Athens Effective Solar Flare Forecasting (A-EFFort): http://swe.ssa.esa.int/solar-weather ; http://a-effort.academyofathens.gr 
• Flare Likelihood and Region Eruption Forecasting (FLARECAST): http://flarecast.eu 
• Solar Magnetic Eruptions: Understanding and Forecasting (SoME-UFo): http://astro.academyofathens.gr/people/georgoulis/SOME_UFO/ 

Μεταξύ των κυριότερων επιστημονικών του άρθρων περιλαμβάνονται τα παρακάτω:

• Vlahos, L., Georgoulis, M., Kluving, R. & Paschos, P.: “The Statistical Flare”, Astronomy & Astrophysics 299, 897 (1995). Βιβλιογραφικός κώδικας: 1995A&A...299..897V
• Georgoulis, M. K., Einaudi, G. & Velli, M.: “Statistical Properties of Magnetic Activity in the Solar Corona”, Astrophysical Journal 497, 957 (1998). DOI: 10.1086/305486
• Georgoulis, M. K., Rust, D. M., Bernasconi, P. N. & Schmieder, B.: “Statistics, Morphology and Energetics of Ellerman Bombs”, Astrophysical Journal 575, 506 (2002). DOI: 10.1086/341195
• Georgoulis, M. K.: “A New Technique for a Routine Azimuth Disambiguation of Solar Vector Magnetograms”, Astrophysical Journal Letters 629, L69 (2005). DOI: 10.1086/444376
• LaBonte, B. J., Georgoulis, M. K. & Rust, D. M.: “Survey of Magnetic Helicity Injection in Regions Producing X-class flares”, Astrophysical Journal 671, 955 (2007). DOI: 10.1086/522682
• Georgoulis, M. K. & Rust, D. M.: “Quantitative Forecasting of Major Solar Flares”, Astrophysical Journal Letters 661, L109 (2007). DOI: 10.1086/518718
• Georgoulis, M. K., Rust, D. M., Pevtsov, A. A., Bernasconi, P. N. & Kuzanyan, K.: “Solar Magnetic Helicity Injected into the Heliosphere: Magnitude, Balance and Periodicities over Solar Cycle 23”, Astrophysical Journal Letters 705, L48 (2009). DOI: 10.1088/0004-637X/705/1/L48
• Georgoulis, M. K.: “Are Solar Active Region with Major Flares More Fractal, Multifractal, or Turbulent than Others?”, Solar Physics 276, 161 (2012). DOI: 10.1007/s11207-010-9705-2
• Aschwanden, M. J., Crosby, N. B., Dimitropoulou, M., Georgoulis, M. K., et al.: “25 Years of Self-Organized Criticality: Solar and Astrophysics”, Space Science Reviews 198, 47 (2016). DOI: 10.1007/s11214-014-0054-6
• Patsourakos, S., Georgoulis, M. K., Vourlidas, A., et al.: “The Major Geoeffective Solar Eruptions of 2012 March 7: Comprehensive Sun-to-Earth Analysis”, Astrophysical Journal 817, article id. 14 (2016). DOI: 10.3847/0004-637X/817/1/14
• Patsourakos, S. & Georgoulis, M. K.: “A Helicity-Based Method to Infer the CME Magnetic Field Magnitude in Sun and Geospace: Generalization and Extension to Sun-Like and M-Dwarf Stars and Implications for Exoplanet Habitability”, Solar Physics 292, 89 (2017). DOI: 10.1007/s11207-017-1124-1
• Georgoulis, M. K.: “The Ambivalent Role of Field-Aligned Electric Currents in the Solar Atmosphere”, Invited AGU Monograph in Electric Currents in Geospace and Beyond (Eds., A. Keiling, O. Marghitu and M. Wheatlnd), J. Wiley & Sons (2018), in press