Μπαρλαγιάννης Θανάσης

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981. Το 2003, αποφοίτησε από το τμήμα Ιστορίας – Αρχαιολογίας του ΕΚΠΑ και συνέχισε τις μεταπτυχιακές και διδακτορικές του σπουδές στην École des hautes études en sciences sociales στο Παρίσι. Το 2017, έλαβε το Ευρωπαϊκό Διδακτορικό στην Ιστορία και τους Πολιτισμούς με ειδίκευση στη Nεώτερη Eλληνική Iστορία και θέμα: Hygiène publique et construction de l’état grec, 1833-1845: la police sanitaire et l’ordre public de la santé.

Το 2018-2020, συνεργάστηκε στο ερευνητικό πρόγραμμα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Το 2019, κρίθηκε διοριστέος ως λέκτορας (maître de conférence) στην Iστορία του Nεώτερου Kόσμου καθώς και των Ξένων Γλωσσών και Λογοτεχνιών στη γαλλική ανώτατη εκπαίδευση. Το 2020-2021, εργάστηκε ως μέλος ερευνητικής ομάδας (μεταδιδάκτορας ερευνητής) στο τμήμα Ιστορίας – Αρχαιολογίας του ΕΚΠΑ (ΕΔΒΜ 103, Επιχειρησιακό πρόγραμμα «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Δια βίου Μάθηση») με θέμα: Από τα γιατροσόφια του 18ου αιώνα στην πρώτη Ελληνική Φαρμακοποιία (1837). Όψεις των πολιτικών του φαρμάκου στην Ελλάδα του Όθωνα. Από το 2016, συνεργάζεται με το ερευνητικό κέντρο TELEMMe (Μασσαλία) γύρω από τις ιατρικές-επιστημονικές ανταλλαγές στην ανατολική Μεσόγειο τη δεκαετία του 1820 ενώ είναι μέλος του Δικτύου για την Ιστορία της Υγείας και ταμίας της Ελληνικής Επιτροπής του Division of History of Science and Technology (International Union of History and Philosophy of Science and Technology).

Το 2020-2021, υπήρξε συνεργάτης του σεμιναρίου Διαμόρφωση κράτους και κοινωνία στην επαναστατημένη Ελλάδα (Επ. Καθ. Βάσω Σειρηνίδου) του ΠΜΣ Νεότερη και Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία του τμήματος Ιστορίας – Αρχαιολογίας του ΕΚΠΑ. Το 2021-2022, δίδαξε αυτοτελώς στο τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης του ΕΚΠΑ τα προπτυχιακά μαθήματα Ιστορία της Ιατρικής, Νεώτερη και Σύγχρονη Ιστορία και Ιστορία των Πανεπιστημίων (Έργο αρ. 17933 Απόκτηση Ακαδημαϊκής Διδακτικής Εμπειρίας σε Νέους Επιστήμονες Κατόχους Διδακτορικού 2021-2022 στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών). Την περίοδο 2020-2023, εργάστηκε ως μόνιμος φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Το 2022, εκλέχτηκε Ερευνητής Γ’ βαθμίδας στο Κέντρο Ερεύνης της Ιστορίας του Νεώτερου Ελληνισμού με γνωστικό αντικείμενο «Ιστορία των Θεσμών του Ελληνικού Κράτους, 19ος – 20ός αιώνας».

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην ιστορία του κράτους, της δημόσιας υγείας, των επιδημιών, της ιατρικής και στην ιστορία της αστυνομίας.

Μονογραφίες

Ιατρική ιστορία της Επανάστασης του 1821. Οι απαρχές της συγκρότησης της ελληνικής δημόσιας υγείας (1790-1831), εκδόσεις ΕΑΠ, Αθήνα 2022.

Η υγειονομική συγκρότηση του ελληνικού κράτους (1833-1845), Εστία, Αθήνα 2018.

Άρθρα

«Οι Έλληνες γιατροί απέναντι στη χολέρα: από τα μιάσματα στα βακτήρια», Νεύσις 29/2 (2023), 81-102.

«From the Greek Medical Manuscripts of the Ottoman Empire to the Pharmacopoeia I of the Greek State: Pharmacy and Political Change in southeastern Europe», The Historical Review/La Revue Historique 19/1 (2023), 187-228 (με την Πηνελόπη Σεριάτου και τη Βάσω Σειρηνίδου) .

«Family Relations and Forensic Medicine in 19th century Greece: the Priest, the Physician and the Public Authorities», Annales de démographie historique 144/2 (2022), 167-191.

«From Warriors to Soldiers: Regularising Military Logistics and the Emergence of Military Medicine. The case of the Armatoles (c. 1800-1831)», Historein 20/1 (2022), https://doi.org/10.12681/historein.25351

«From Frontier to Border. The 1845 Health Code and the Structuring of Greece’s Quarantine System», The Historical Review/La Revue Historique 17 (2021), 14-52.

«À la recherche de l’historiographie grecque des épidémies au xixe siècle», Revue d’histoire du XIXe siècle 61 (2020), 272-273.

«Το ταξίδι του εμβολιασμού κατά της ευλογιάς από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Ελλάδα μέσω της Μ. Βρετανίας (18ος – 19ος αι.)», Πρίσμα 82 (7 Μαρτίου 2020), 20.

«Η Medizinische Polizey στην Ελλάδα του Όθωνα. Γερμανικές επιρροές στην ελληνική δημόσια υγεία», στο Αλέξανδρος-Ανδρέας Κύρτσης & Μίλτος Πεχλιβάνος (επιμ.), Επιτομή των ελληνογερμανικών διασταυρώσεων, 15.09.2020, https://comdeg.eu/el/compendium/essay/98007/ (και σε γερμανική μετάφραση: https://comdeg.eu/compendium/essay/98602/).

«Τι είναι η ιατρική ιστορία; (ή γιατί ο Επίκουρος Καθηγητής Βυζαντινολογίας Κωνσταντίνος Κατακουζηνός είχε δίκιο)», Νέα Εστία 1883 (2019), 1166-1175.

«Les stratégies préventives sanitaires et la construction territoriale de l’État grec. Quarantaines, souveraineté et relations interétatiques aux confins du continent européen (1833-1845)», Histoire, médecine et santé 15 (2019), 49-66.

«Μια πόλη σε κρίση: η επιδημία χολέρας στον Πειραιά το 1854», Τα Ιστορικά 69 (2019), 37-58.

«Οθωνικός συγκεντρωτισμός και δημόσια υγιεινή. Η υγειονομική αστυνομία ανάμεσα στις «τοπικές ελευθερίες» και τους νομοθετικούς ορισμούς (1833-1845)», Τα Ιστορικά 67 (2018), 77-90.

Συμμετοχή σε συλλογικούς τόμους

«Η χολέρα στην Ελλάδα (1830-1990)», στο Κατερίνα Γαρδίκα (επιμ.), Το πέρασμα των πανδημιών από τον ελληνικό χώρο, Πεδίο, Αθήνα 2023, 147-178.

«Επιπτώσεις του Πολέμου της Ανεξαρτησίας στην υγεία των πληθυσμών (1821-1831)», στο Ηλίας Κολοβός & Κώστας Κωστής (επιμ.), Κατανοώντας τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, Πατάκης, Αθήνα 2022, 228-244.

«Η Επανάσταση στην υγεία: Συγκρότηση και ανάπτυξη της ελληνικής δημόσιας υγείας κατά τα πρώτα εκατό χρόνια», Κωνσταντίνα Ε. Μπότσιου & Σωτήρης Ριζάς (επιμ.), 1821 – Από την Επανάσταση στο Κράτος, Παπαδόπουλος, Αθήνα 2021, 403-434.

Δημοσιευμένα Πρακτικά Συνεδρίων.

«Δημόσια οικονομικά, υγεία και πολιτική σύγκρουση την εποχή του Ι. Καποδίστρια», στο Δημήτρης Δημητρόπουλος & Μαρία Χριστίνα Χατζηιωάννου (επιμ.), Η οικονομία στα χρόνια της Επανάστασης, Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών, Αθήνα 2023, 97-108.

«“Η πειθαρχία του στρατού είναι η μήτρα όλων των πειθαρχιών”. Στρατιωτικοί γιατροί και δημόσια υγεία στον απόηχο της Επανάστασης του ‘21 (δεκαετία 1820-δεκαετία 1850)», στο Δημήτρης Δημητρόπουλος & Βαγγέλης Καραμανωλάκης (επιμ.), Μηχανισμοί ελέγχου και πειθάρχησης, 19ος και 20ός αιώνας, Σεμινάρια της Ερμούπολης, Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών, Αθήνα 2022, 79-92.

«Η συγκρότηση της ελληνικής δημόσιας υγιεινής: θρησκεία, ιατρική και αστυνομία από τον Σελίμ Γ’ μέχρι τον Όθωνα», στο Παναγιώτης Κιμουρτζής & Σοφία Ηλιάδου-Τάχου (επιμ.), Ο Πόλεμος της Ανεξαρτησίας και η Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Σύγχρονες Ερμηνείες, Ασίνη, Αθήνα 2022, 199-211.

«Η θρησκεία απέναντι στην ασθένεια: το Βιβλίον καλούμενον Χρηστοήθεια των Χριστιανών του Νικόδημου του Αγιορείτη», στο Κυριακή Χρυσού-Καρατζά (επιμ.), Λαϊκή ιατρική και ιατρική επιστήμη. Σχέσεις αμφίδρομες, τ. Α, Δημοσιεύματα του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας, Αθήνα 2018, 281-291.

«Η ταυτότητα του επίσημου ιατρικού σώματος στην Ελλάδα του Όθωνα: ανάμεσα στο ευρωπαϊκό επιστημονικό παράδειγμα και τις ντόπιες πολιτισμικές και πολιτικές πραγματικότητες», στο Κωνσταντίνος Α. Δημάδης (επιμ.), Ταυτότητες στον ελληνικό κόσμο (από το 1204 έως σήμερα), τ. Ε, Ευρωπαϊκή Εταιρεία Νεοελληνικών Σπουδών, Αθήνα 2011, 251-264.