Τιβέριος Μιχάλης

Αρχαιολογία [Κεραμική]

Γεννήθηκε στην Άνδρο το 1947. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και από το 1975 ως το 2014 εργάστηκε στη Σχολή αυτή. Το 1976 πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα, το 1981 αναγορεύθηκε Υφηγητής και πήρε τριετή εντολή διδασκαλίας (Εντεταλμένος Υφηγητής), το 1983 εξελέγη Αναπληρωτής Καθηγητής και το 1987 Καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας.

Από το 1977 ως το 1979 ο κ. Τιβέριος συνέχισε τις σπουδές του στο Αρχαιολογικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου της Βόννης με τον Καθηγητή Nikolaus Himmelmann ως υπότροφος του Ιδρύματος Alexander von Humboldt. Το 1987 εργάστηκε στο Ινστιτούτο Κλασικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Μονάχου και στο Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Ρώμης. Το 1994 εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Marburg και το 1998 στο J. Paul Getty Museum στο Malibu της Καλιφόρνιας.

Διηύθυνε ανασκαφές στην Παλαιόπολη της Άνδρου και στη Σίνδο, καθώς και τις πανεπιστημιακές ανασκαφές στο Καραμπουρνάκι της Θεσσαλονίκης από το 1994 ως το 2014.

Από το 1975 ως το 2014 δίδαξε σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο και επέβλεψε 32 διδακτορικές διατριβές, από τις οποίες 18 έχουν θέματα που σχετίζονται με την κεραμική.

Έχει διοργανώσει διεθνή αρχαιολογικά συνέδρια, όπως το συνέδριο στη Θεσσαλονίκη, το 1993, του Lexicon Iconographicum Mythologiae Classicae (LIMC) και το 2000 το συνέδριο με θέμα “Color in Ancient Greece (The role of color in Ancient Greek Art and Architecture)” σε συνεργασία με το J. Paul Getty Museum. To 2001 αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Βέρνης και το 2007 του αφιερώθηκαν τα πρακτικά του διεθνούς συνεδρίου Athenian Potters and Painters.

Είναι (ή υπήρξε) μέλος, μεταξύ άλλων, των διοικητικών συμβουλίων του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας (1995-2015, 2020-) του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (2014-2015, 2019-) και του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού, της Ολομέλειας της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO (1992-1994), μέλος του Εθνικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Έρευνας (1994-1998), μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (2001-2004, 2008-2009), του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου Αίμου (2008-2012) και του Τελλογλείου Ιδρύματος Τεχνών του ΑΠΘ (2008-2014). Είναι, μεταξύ άλλων, μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Βερολίνου, της Academia Scientiarum et Artium Europaea, της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, ενώ το 2001 αναγορεύθηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Βέρνης.

Αυτοτελή ερευνητικά έργα: Ο Λυδός και το έργο του. Συμβολή στην έρευνα της αττικής μελανόμορφης αγγειογραφίας (Αθήνα 1976). Προβλήματα της μελανόμορφης αττικής κεραμικής (Θεσσαλονίκη 1981 και 2η έκδοση 1988).  Μια «κρίσις των όπλων» του Ζωγράφου του Συλέα. Παρατηρήσεις σε ερμηνευτικά θέματα και στις σχέσεις εικονογραφίας και πολιτικής κατά την υστεροαρχαϊκή περίοδο (Αθήνα 1985). Αρχαία αγγεία (Αθήνα 1996). Μακεδόνες και Παναθήναια (Αθήνα 2000). Perikleische Panathenӓen. Ein Krater des Malers von München 2335 (Gutenberg 2008). The Athenian Symposium and its Rituals. Texts and Images (Thessaloniki 2021). Στο συγγραφικό του έργο εντάσσονται και κείμενα που απευθύνονται σε ένα ευρύτερο κοινό: Εισαγωγή στην αρχαία ελληνική τέχνη  (Αθήνα 1995). Αμπέλου παις εΰφρων οίνος (Αθήνα 2002). ΄Οψεις του αρχαίου ελληνικού κόσμου. (Αν)επίκαιρες αρχαιογνωστικές συμβολές (Αθήνα 2007). Ελεύθερος σκοπευτής. Αναμοχλεύοντας το χθες, σχολιάζοντας το σήμερα (Αθήνα 2011). Γραμματεύς επί των Δημοσιευμάτων της Ακαδημίας (2019-).

Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 2012.