Λεβίδης Αλέκος

Ζωγραφική

Λεβίδης Ἀλέκος (Ἀθήνα 1944, 2021). Τὸ 1963 ἀποφοίτησε ἀπὸ τὸ Κολλέγιο Ἀθηνῶν. Κατὰ τὰ δύο τελευταῖα µαθητικά του χρόνια παρακολούθησε συστηµατικὰ µαθήµατα ἐλεύθερου σχεδίου ἀπὸ τὸν Κ. Μαλάµο (ζωντανὸ µοντέλο) καὶ τὸν Α. Κοντόπουλο (σχέδιο ἀπὸ γλυπτὰ στὸ Ἐθνικὸ Ἀρχαιολογικὸ Μουσεῖο). Τὸ 1963 παρακολούθησε κύκλους σεµιναρίων σκηνοθεσίας καὶ σκηνογραφίας στὸ Université du Théâtre des Nations στὸ Παρίσι. Στὸ διάστηµα 1964-1969 σπούδασε ἀρχιτεκτονικὴ στὴν Σχολὴ Ἀρχιτεκτονικῆς τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Γενεύης (EAUG). Τό 1965 καὶ τὸ 1967 τοῦ ἀπονεµήθηκαν ἀντίστοιχα εἰδικὸ καὶ πρῶτο βραβεῖο στὸν διαγωνισµὸ ἐλεύθερου σχεδίου τῆς σχολῆς του. Τὸ 1970-1971 παρακολούθησε µεταπτυχιακὲς σπουδὲς στὴν Πολεοδοµία στὸ Institut d’Urbanisme, Université de Paris. Μὲ τὴν ὁλοκλήρωσή τους ἐπέστρεψε στὴν Ἀθήνα, ὅπου µέχρι σήµερα ζεῖ καὶ ἐργάζεται ὡς ζωγράφος. Τὸ 1972 ἔλαβε µέρος στὴν ἵδρυση καὶ λειτουργία τοῦ βιβλιοπωλείου «Στροφή», τὸ ὁποῖο, σὲ µιὰ ἐποχὴ λογοκρισίας καὶ αὐστηρῆς ἀστυνόµευσης, ἀνέπτυξε πολυσχιδὴ καὶ πρωτοποριακὴ πολιτιστικὴ δραστηριότητα. Τὸν Σεπτέµβριο τοῦ 1974, µὲ δική του πρωτοβουλία καὶ ὑλικοτεχνικὸ ἐξοπλισµὸ καὶ µὲ τὴν δηµοσιογραφικὴ κάλυψη τῆς ἐφηµερίδας Αὐγή, ὑλοποίησε τὴν πρώτη ἀποστολὴ ἀνταποκριτῶν ἑλληνικῆς ἐφηµερίδας στὴν Κύπρο µετὰ τὴν δεύτερη τουρκικὴ εἰσβολή. Τὸ 1982 πραγµατοποίησε τὴν πρώτη ἀτοµική του ἔκθεση στὴν γκαλερὶ «Ὥρα». Ἀπὸ τότε µέχρι σήµερα ἀκολούθησαν ἄλλες 29 ἀτοµικὲς ἐκθέσεις ζωγραφικῆς στὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικό, καθὼς καὶ συµµετοχὲς σὲ πολλὲς ὁµαδικὲς ἐκθέσεις. Τὸ 1994 ἐξέδωσε τὸ βιβλίο του Πλίνιος ὁ Πρεσβύτερος, Περὶ τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Ζωγραφικῆς, 35ο Βιβλίο τῆς Φυσικῆς Ἱστορίας (ἐκδ. Ἄγρα). Τὴν µετάφραση ἀπὸ τὰ λατινικὰ συνυπέγραψε µὲ τὸν Τ. Ροῦσσο. Ὁ ἴδιος συνέταξε τὴν Εἰσαγωγὴ καὶ τὰ σχόλια. Ἡ κυκλοφορία τοῦ τόµου συνέπεσε µὲ τὶς ἀνασκαφὲς τοῦ Μ. Ἀνδρόνικου στὴν Βεργίνα, ποὺ πυροδότησαν διεθνῶς τὴν ἀναζωπύρωση τοῦ ἐπιστηµονικοῦ ἐνδιαφέροντος γύρω ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ ζωγραφική. Ἡ ἔκδοση κάλυψε ἕνα κενὸ στὴν ἑλληνικὴ βιβλιο­γραφία σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τὴν πέραν τῆς ἀγγειογραφίας ἐξέλιξη τῆς µεγάλης ζωγραφικῆς ἀπὸ τὰ ἀρχαϊκὰ χρόνια µέχρι τὴν ὕστερη ἀρχαιότητα. Ἔτσι, στάθηκε στήριγµα γιὰ τὶς νεότερες γενιὲς ἀρχαιολόγων, ἀρχαιοµετρῶν, συντηρητῶν κ.ἄ. πού κλήθηκαν νὰ ἀναµετρηθοῦν µὲ τὸ νέο αὐτὸ πεδίο. Τὰ τελευταῖα εἴκοσι πέντε χρόνια τὸ βιβλίο διδάσκεται σὲ σχολὲς πανεπιστηµιακὲς καὶ καλῶν τεχνῶν καὶ ἀναφέρεται συστηµατικὰ στὴν ἑλληνικὴ καὶ διεθνὴ βιβλιογραφία. Τὸ 1995, τὸ βιβλίο βραβεύθηκε ἀπὸ τὴν Ἀκαδηµία Ἀθηνῶν. Τὸ 2007 ὁ Α. Λεβίδης διετέλεσε ὑπότροφος (Artist in Residence) τοῦ Προγράµµατος Ἑλληνικῶν Σπουδῶν στὸ Πανεπιστήµιο τοῦ Princeton, µέ θέµα ἔρευνας τὸ «Περὶ χρωµάτων» τοῦ Ψευδο-Ἀριστοτέλη. Ἀπὸ τὸ 2011-2014, µεσούσης τῆς οἰκονοµικῆς καὶ πολιτικῆς κρίσης, λειτούργησε τὸν καλλιτεχνικὸ χῶρο «Ζωγραφεῖο», στὸν ὁποῖο πραγµατοποιήθηκαν ἐκθέσεις καὶ κύκλοι ὁµιλιῶν περὶ ζωγραφικῆς. Πέρα ἀπὸ τὸ καθαρὰ ζωγραφικό του ἔργο, ἔχει ἀσχοληθεῖ συστηµατικὰ µὲ τὸν σχεδιασµὸ ἐξωφύλλων καὶ τὴν εἰκαστικὴ ἐπιµέλεια βι­βλίων. Ἔχει φιλοτεχνήσει σκηνικὰ γιὰ τὸ θέατρο, µεταξὺ τῶν ὁποίων συγκαταλέγεται ἡ ἱστορικὴ παράσταση τῆς «Ἀντιγόνης» τοῦ Σοφοκλῆ στὸ «Θέατρο τῆς Ὁδοῦ Κυκλάδων» σὲ σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζῆ. Ἀκόµα, ἔχει ζωγραφίσει τοιχογραφίες σὲ ἰδιωτικὲς κατοικίες στὴν Ἄρτα, τὴ Σύρο καὶ τὴν Κηφισιά. Μέρος αὐτῶν ἔχει ἀποτοιχισθεῖ ἀπὸ εἰδικὰ συνεργεῖα τοῦ Μουσείου Μπενάκη καὶ ἔχει ἐνσωµατωθεῖ στὶς συλλογές του. Ἔργα τοῦ Α. Λεβίδη ὑπάρχουν σὲ πολλὲς δηµό­σιες καὶ ἰδιωτικὲς συλλογὲς στὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικό. Τὸ 2022 ἡ Προεδρία τῆς Δηµοκρατίας τοῦ ἀπένειµε τὴν τιµητικὴ διάκριση τοῦ Χρυσοῦ Σταυροῦ τοῦ Τάγµατος τῆς Τιµῆς.